Η παρούσα εργασία στόχο έχει να προσεγγίσει ιστορικά το δημόσιο χρέος της
Ελληνικής Οικονομίας. Η ανάλυση αυτή επικεντρώνεται στην οικονομία της
μεταπολίτευσης και ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1980 ως και το 2005. Όπως φάνηκε από
την εξέλιξη των εσόδων και δαπανών, οι δαπάνες κατά το διάστημα αυτό υπερέβαιναν
συστηματικά τα έσοδα, κάτι που οδήγησε στη δημιουργία ελλειμμάτων. Παράλληλα, η
παρατήρηση του χρέους της γενικής κυβέρνησης κατά τη δεκαετία του 1980 αναδεικνύει
ότι η επεκτατική πολιτική που εφαρμόστηκε οδήγησε σε σημαντική διόγκωσή του, που
ήταν υπερδιπλάσια κατά το τέλος της δεκαετίας. Ενώ η διόγκωση του δημοσίου χρέους
και των ελλειμμάτων, δημοσιονομικών και πρωτογενών είχαν εμφανείς δυσμενείς
επιπτώσεις στην οικονομία, κατά τη δεκαετία του 1990 εφαρμόστηκε περιοριστική
πολιτική. Όμως, αυτή η πολιτική δεν έκανε φανερά τα αποτελέσματά της άμεσα. Έτσι, η
μείωση του δημοσίου χρέους και η εμφάνιση πρωτογενών πλεονασμάτων ήταν παροδική,
καθώς έπειτα συμπεριελήφθησαν μεγέθη στον υπολογισμό του δημοσίου χρέους που δεν
υπήρχαν μέχρι και πιο πριν. Η τάση αυτή συνεχίστηκε και κατά τα έτη 2000-2005. Οι
συνεχείς αναθεωρήσεις στα μεγέθη που συνθέτουν το δημόσιο χρέος οδήγησαν το δημόσιο
χρέος στο να διατηρεί υψηλά επίπεδα, κοντά στο 100% του Α.Ε.Π. Κατά συνέπεια,
πράγματι, η διαχείριση του δημόσιου χρέους κατέστη δυσχερής, καθώς το 2009 η
Ελληνική Οικονομία βρέθηκε σε δυσμενή κατάσταση λόγω της κρίσης χρέους που
αντιμετώπισε. Αυτό φάνηκε κι από τα στοιχεία του δημοσίου χρέους και ελλειμμάτων της.
Ιδιαίτερα, μετά το 2005, υπάρχει μια τάση διόγκωσης του δημοσίου χρέους και των
ελλειμμάτων, τα οποία φτάνουν στο μέγιστο το έτος 2009, ενώ κατά το έτος 2010 φαίνεται
να εμφανίζουν μειώσεις.
Κατεβάστε το εδώ
