Πηγή: Capital
Του Γ. Αγγέλη
Το γραφείο Προϋπολογισμού του αμερικανικού Κογκρέσου (CBO) έδωσε πρόσφατα τις εκτιμήσεις του στην δημοσιότητα. Στο “κέντρο” της αναφοράς του βρίσκεται ένα διάγραμμα το οποίο αποκαλύπτει ότι υπό τις παρούσες συνθήκες το δημοσιονομικό έλλειμμα μέσα στην δεκαετία θα εκτιναχθεί στον…εξωφρενικό ύψος των 13,1 τρισ. δολ.
Με συνέπεια καμία κυβέρνηση από την παρούσα και τις επόμενες να μη έχει πλέον κανένα άλλο μέσο αντιμετώπισης αυτής της “μαύρης τρύπας” παρά την “νομισματική” κάλυψη του χρέους. Ήτοι με πολιτικές οι οποίες θα οδηγήσουν στην πλήρη “ιαπωνοποίηση” της αμερικάνικης οικονομίας, με την Κεντρική Ομοσπονδιακή Τράπεζα να καλύπτει το έλλειμμα αγοράζοντας “χρέος” κατ’ ευθείαν από τα “τυπογραφεία” του αμερικάνικου “ΥΠΟΙΚ”.
Η μοναδική εναλλακτική, όπως αναφέρεται στα σχόλια όλων των αναλυτών που ασχολήθηκαν με το συγκεκριμένο διάγραμμα, θα ήταν το να επιχειρήσουν οι κυβερνήσεις αυτής της δεκαετίας να περικόψουν το έλλειμμα με δραματικές περικοπές δημόσιων δαπανών και ανάλογου μεγέθους αυξήσεις φόρων. Ήτοι πολιτικές που αποκλείονται εκ των προτέρων για όλες τις επόμενες κυβερνήσεις…
Ο μονόδρομος πλέον φαίνεται να οδηγεί σε πολιτικές ακόμα μεγαλύτερης χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής με την υιοθέτηση της “ΜΜΤ” της σύγχρονης/μοντέρνας Νομισματικής Πολιτικής στο ακραίο σημείο της οποίας τοποθετείται το λεγόμενο “χρήμα από το ελικόπτερο” ήτοι η άμεση νομισματική χρηματοδότηση της “ζήτησης”, πέρα από την νομισματική στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος με το QE και την μείωση των επιτοκίων.
Σύμφωνα με αναλυτές της ΕΚΤ στους οποίους απευθύνθηκε το Capital.gr, “το πρόβλημα αυτό για το οποίο προειδοποιεί το CBO” αποκαλύπτει το βάθος του κινδύνου μέσα στην επόμενη δεκαετία και το οποίο “δεν μπορούν να αγνοήσουν στις συνέπειές του οι Κεντρικές Τράπεζες τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία…”.
Στο πλαίσιο αυτών των ορατών κινδύνων άλλωστε έχει ήδη ξεκινήσει στην ΕΚΤ η συζήτηση για την αναθεώρηση των αρχών της νομισματικής πολιτικής από την νέα επικεφαλής του ΔΣ την Κριστίν Λαγκάρντ.
H πλέον ορατή συνέπεια αυτής της ανησυχητικής προοπτικής, όπως επισημαίνεται αρμοδίως είναι η εξαιρετικά πιθανή πλέον αναταραχή στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, κάτι που ήδη πυροδοτείται και από τα ανοικτά μέτωπα των εμπορικών ανταγωνισμών. Τα μεγέθη πλέον της ανεξέλεγκτης δυναμικής του χρέους που αναπτύσσονται παγκοσμίως αποκτούν διαστάσεις που είναι αδύνατον να αντιμετωπισθούν σε δημοσιονομικό επίπεδο από τις κυβερνήσεις.
